​بر اساس روایتی طولانی که در کتاب قرب الاسناد آمده است روزی عده‌ای از یهود نزد امام صادق علیه السلام رفتند و گفتند جانشینان و اوصیاء پیامبران دانش غیرآموختنی دارند. آیا شما نیز چنین دانشی دارید؟ امام صادق فرزندش موسی بن جعفر علیه السلام را، که آن زمان پنج سال داشت، فراخواند و بر سینه‌اش دست کشید و برای او دعا کرد و سپس به یهودیان گفت هر سوالی دارید از او بپرسید. آنها درباره معجزات پیامبر اسلام پرسیدند. بر اساس این روایت، موسی بن جعفر علیه السلام به طور مفصل معجزات متعددی را از پیامبر صلی الله علیه و آله برای آنان برشمرد. یهودیان گفتند از کجا بدانیم معجزات پیامبر همان گونه است که تو برشمردی؟ موسی بن جعفر گفت ما چگونه بدانیم که معجزات موسی علیه السلام همان گونه است که شما می‌گویید؟ گفتند ما آنها را از نقل راستگویان دریافته‌ایم. موسی بن جعفر گفت درستی آنچه برای شما گفتم را از آن جهت دریابید که کودکی آنها را بازگو کرده که نه از کسی علم آموخته و نه از ناقلان اخبار شنیده، بلکه خداوند دانش را به او تلقین کرده است.

یهودیان شهادتین را بر زبان جاری کردند و به امامت امامان شیعه گواهی دادند. سپس امام صادق پیشانی موسی بن جعفر را بوسید و فرمود: أَنْتَ الْقَائِمُ مِنْ بَعْدِي (تو امام پس از من هستی).

منبع:

حمیری، قرب الاسناد، انتشارات آل البیت