خفتگان کهف فراموشی
حاج احمد متوسلیان در آخرین سخنرانی خود میگوید:” هر شهری که توسط اسرائیلی ها محاصره شده آزاد خواهیم کرد و اسرائیل را به سقوط می کشانیم. روزی اسرائیل چنان بترسد و در فکر باشد که مبادا از لوله سلاحمان، به جای گلوله، پاسدار بیرون بیاید.
۳۸ سال از واقعه ربوده شدن ۴ دیپلمات کشورمان آقایان سید محسن موسوی، احمد متوسلیان، کاظم اخوان و تقی رستگار مقدم، توسط مزدوران رژیم صهیونیستی در نقطه ایست و بازرسی برباره در شمال لبنان در سال ۱۹۸۲ می‌گذرد.همانطور که طی این سالها اعلام شده است، شواهد و قرائن گویای آن است که دیپلماتهای ربوده شده در لبنان، به نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی تحویل داده شده و متعاقبا به سرزمین های اشغالی منتقل شده اند و اکنون در زندانهای این رژیم نامشروع بسر میبرند. بر همین اساس و با توجه به اشغال لبنان در آن زمان توسط رژیم صهیونیستی که با حمایت کامل آمریکا صورت گرفت، جمهوری اسلامی ایران مسئولیت سیاسی و حقوقی ربایش و این اقدام تروریستی را متوجه رژیم صهیونیستی و حامیان آن می‌داند.
به‌رغم گذشت سالهای زیادی از این اقدام جنایتکارانه و تروریستی، متاسفانه جامعه بین المللی و سازمان‌های مدعی حقوق بشری در قبال این جنایت هیچ اقدام جدی انجام نداده اند و رژیم صهیونیستی که همچنان با حمایت آمریکا به جنایات و اقدامات ناقض قوانین بین المللی خود ادامه می‌دهد، از پذیرفتن مسئولیت در این مساله، طفره می‌رود.
جمهوری اسلامی ایران با قدردانی از همکاری و اقدامات دولت لبنان برای تعیین سرنوشت چهار دیپلمات مذکور از جمله ارسال نامه برای دبیرکل وقت سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۰۸، که در آن بر ربوده شدن دیپلماتهای ایرانی تاکید شده است، بار دیگر از مقامات لبنانی و همچنین از دبیرکل سازمان ملل متحد و صلیب سرخ جهانی و دیگر نهادهای بین المللی مجدانه می‌خواهد تا به وظیفه ذاتی، حقوقی و انسانی خود در پیگیری این پرونده عمل کنند و تمام تلاش خود را برای روشن شدن وضعیت دیپلماتهای ربوده شده به کار برند و در همین چارچوب، مجددا بر پیشنهاد خود مبنی بر تشکیل کمیته حقیقت‌یاب از سوی صلیب سرخ جهانی تاکید دارد.
حاج احمد مانند اصحاب کهف، آرزوی مرگ کرده بود و همه را به یاد جمله ی امام خمینی می اندازد:
«از خدا می خواهم که به پدر پیر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا فرماید و او را بخشیده و از این دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش از این نچشد. ما همه راضی هستیم به رضایت او؛ از خود که چیزی نداریم، هر چه هست اوست. والسلام.» (6/ 1/ 68)
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
منابع: سایت خبر گزاری جمهوری اسلامی ۱۳۱۳
