حجاب در ادیان الهی
°•°•° بسم الله الرحمن الرحیم °•°•°
پوشش و یا حجاب برای زنان در همه ادیان و آیین های جهانی، امری مسلم و یقینی است، به ویژه هنگام حضور در مکان های مقدس مذهبی و به جای آوردن مراسم عبادی یا دعا و نیایش. بنابر گواهی متون تاریخی، در کلیه ادیان الهی و آیین های جهانی حجاب در بین زنان معمول بوده است. هر چند در طول زمان، فراز و فرودهای زیادی داشته و گاهی تشدید یا تخفیف یافته است، اما هیچگاه بطور کامل محو و نابود نشده است. ?حجاب در اسلام?
《 ای پیامبر! به زنان امتت بگو خود را بپوشانند تا به عفاف و حرمت شناخته شوند تا از جسارت و تعرض هوسرانان آزار نکشند.》احزاب/۵۹
اسلام لباس را هدیه الهی معرفی نموده است و بدون شک، پوشش زن در برابر مردان بیگانه یکی از ضروریات دین مبین اسلام است. در قرآن آمده حجاب دست کم به سه نیاز اساسی انسان پاسخ می گوید: حفاظت از سرما و گرما، حفظ عفت و شرم، آراستگی، زیبایی و وقار انسانی. بنابراین میل به پوشش در همه جوامع و در همه شرایط و برای همه اقشار به صورت ذاتی وجود دارد. البته گاهی کارکرد سوم حجاب آراستگی، انسان را از مسیر الهی اش دور کرده و به بیراهه کشانده است. آنچه مسلم است پوشش باعث زیبایی و جمال زن است و از استثمار زن جلوگیری می کند و باعث مصونیت او می شود. حضرت علی علیه السلام می فرماید« پوشیدگی زن به حالش بهتر است و زیبایی اش را پایدارتر می سازد.» رسول خدا صل الله علیه و آله فرموده اند:« برای زن سزاوار نیست که هنگام بیرون رفتن از خانه اش، لباسش را جمع و فشرده کند.» بنابراین حجاب، کمال و وقار زن بوده و نشانگر ارزش واصالت وی می باشد و خداوند پاداش عظیم و بیکران را برای زنان تقوا پیشه و پاکدامن مقرر داشته است.
《و همچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گرانبها. بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کند به اعمال صالحه .》 انجیل، رساله پولس به تیموناوس، باب دوم، فقره ۹- ۱۵
در آیین مسیحیت، پوشش اهمیت زیادی داشته و زنان معتقد به حضرت مسیح علیه السلام میکوشیدند مانند حضرت مریم موی خود را بپوشانند و باحجاب وارد جامعه شوند. نقاشان مسیحی (به خصوص نقاشان قدیمیتر ) تصویر حضرت مریم را با پوشش و حجاب کامل میکشیدند. همچنین از گذشته تا زمان حاضر زنان راهبه و قدیس، یکی از کاملترین حجابها را انتخاب کردهاند. این امر نشان میدهد که از نظر آنان، داشتن حجاب، به دینداری نزدیکتر و در پیشگاه خدا پسندیدهتر است.
بنابراین مسیحیت، برای از بین بردن زمینه هرگونه تحریک و تهییج، زنان را به صورت شدیدتری به رعایت کامل پوشش و دوری از هرگونه آرایش و تزیین فراخواند. در متون تاریخی، چادر و روبند، برای همگان – حتّی برای خاتونهای اشراف – ضروری بود. در اعیاد نیز، کسی آن را کنار نمیگذاشت؛ بلکه با طلا و نقره و پارچه های زربافت آن را تزیین مینمودند.
«بوعز گفت: زنهار کسی نفهمد که این زن به خرمن آمده است. و گفت: چادری که بر توست، بیاور و بگیر. پس آن را بگرفت و او شش کیل جو پیموده بر وی گذارد و به شهر رفت.» تورات، سفر تثنیه، باب 22، فقره
در تورات، از چادر و برقع و روبندهای که زنان با آن سر و صورت و اندام خویش را میپوشاندهاند، صریحاً نام برده شده است که نشاندهنده کیفیت پوشش زنان است.
در سفر پیدایش درباره لزوم رعایت حجاب چنین میخوانیم «و رفقه چشمان خود را بلند کرد و اسحاق را دید و از شتر خود فرود آمده زیرا که از خادم پرسید: این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می آید و خادم گفت: آقای من است، پس برقع خود را گرفته خود را پوشانید.» به گفته مرجع فقهی یهودیان ایران، خاخام اوریل داوودی، منشأ وجوب حجاب در شریعت یهود مستند به همین فقره است.
در تورات آمده است که یکی از مجازات های زن خطاکار این بوده که تا مدتی حق استفاده از حجاب را ندارد که طبق این بینش، از نظر تورات، حجاب یک امتیاز و کرامت برای زنان سالم محسوب می شده که با گرفتن آن از زنان خطاکار آنها را تنبیه و مجازات میکردند.
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
منابع:
* قرآن کریم
* انجیل
*تورات
* کتاب حجاب در ادیان الهی